اخبار

در بتن،میله های فایبرگلاسو میلگردها دو ماده تقویت کننده متفاوت هستند که هر کدام مزایا و محدودیت های خاصی دارند. در اینجا چند مقایسه بین این دو وجود دارد:

میلگردها:

- میلگرد یک آرماتور سنتی بتن با مقاومت کششی و شکل پذیری بالا است.
- میلگرد خاصیت اتصال خوبی با بتن دارد و می تواند تنش ها را به طور موثر منتقل کند.
- میلگرد بادوام بوده و در شرایط محیطی مختلف برای مدت طولانی قابل استفاده است.
- هزینه میلگرد نسبتاً پایین است و تکنولوژی ساخت و مشخصات آن بالغ است.

میله فایبرگلاس:

- میله فایبرگلاسیک ماده کامپوزیتی متشکل از الیاف شیشه و یک رزین پلیمری است که استحکام کششی خوبی دارد، اما معمولاً انعطاف پذیری کمتری نسبت به فولاد دارد.
-میله های فایبرگلاسسبک وزن، مقاوم در برابر خوردگی و مقاوم در برابر تداخل الکترومغناطیسی هستند که آنها را برای کاربرد در محیط های خاص مناسب می کند.
- میله های فایبرگلاسممکن است به خوبی میلگرد به بتن چسبانده نشود، بنابراین باید توجه ویژه ای به عملیات رابط در طول طراحی و ساخت داده شود.
- هزینه ازمیله های فایبرگلاسممکن است بالاتر از میلگرد باشد، به خصوص در کاربردهای بزرگ.

برخی از موقعیت‌هایی که میله‌های فایبرگلاس ممکن است نسبت به میلگردها مزیت داشته باشند:

1. الزامات مقاومت در برابر خوردگی:در محیط های دریایی یا محیط های خورنده شیمیایی،میله های فایبرگلاسنسبت به میلگرد در برابر خوردگی مقاومت بیشتری دارند.
2. شفافیت الکترومغناطیسی:در ساختمان هایی که تداخل الکترومغناطیسی باید کاهش یابد،میله های فایبرگلاسبا سیگنال های الکترومغناطیسی تداخل نخواهد داشت.
3. سازه های سبک وزن:برای سازه هایی که نیاز به کاهش وزن مرده دارند، مانند پل ها و ساختمان های بلند،میله های فایبرگلاسمی تواند یک راه حل سبک وزن و با استحکام بالا ارائه دهد.

با این حال، در بیشتر موارد، میلگردهای فولادی به دلیل استحکام بالا، شکل پذیری خوب و تکنیک های ساخت و ساز اثبات شده، مواد تقویت کننده ترجیحی برای سازه های بتنی باقی می مانند.میله های فایبرگلاساغلب برای کاربردهای خاص یا به عنوان یک ماده جایگزین در مواقعی که تقویت کننده فولادی مناسب نیست استفاده می شود.

به طور کلی، "بهتر" مطلق وجود ندارد، بلکه مناسب ترین ماده تقویت کننده بر اساس نیازهای کاربردی خاص، شرایط محیطی و الزامات طراحی است.